Po raz kolejny zauważyłem jak wewnątrz nas istnieje potrzeba miłości i podświadomie szukamy jej ideału. Dziś, to znaczy w sobotę, mam spotkanie z młodzieżą przygotowującą się do bierzmowania. Chcemy pomodlić się Słowem Bożym a później wspólnie obejrzeć jakiś wartościowy film. Jednak wczoraj mieliśmy spotkanie formacyjne o rachunku sumienia. Znów, kiedy zacząłem mówić o egoizmie, a właściwie o jego przeciwieństwie, czyli miłości zdolnej dać wszystko dla innych, zostałem oblepiony uwagą wszystkich. Kiedy mówi się konferencje lub homilie to czuje się, kiedy porusza się arcyważny i arcybliski temat. Widać uważne oczy i wstrzymane oddechy. To było wczoraj, tym bardziej to widziałem, gdyż mówiłem o takiej miłości w rodzinie, ich przyszłych związkach oraz o przyjaźni. Idealna miłość jest topowym tematem dla każdego. Bo potrzebujemy tej miłości. Pragniemy właśnie takiej jak zagubiona i spragniona łania wody na pustyni.
Tym bardziej świętujmy dzisiejszą uroczystość Trójcy Świętej. Tak bardzo trudnej teologicznie do zgłębienia. Z drugiej strony tak łatwo dostrzec, że podstawą i fundamentem tej Wspólnoty jest właśnie… poszukiwana przez nas idealna, ofiarująca się miłość. W końcu to Bóg jest miłością. I nie ma nawet milimetra duchowego w Bogu, gdzie nie byłoby eksplozji szalonej i niekończącej się miłości do człowieka. Przypatrz się głównym rolom, jakie mają Osoby Boże w dziejach świata. Bóg Ojciec stwarza świat dla człowieka. Syn Boży umiera dla człowieka. Duch Święty przychodzi dla człowieka.
Pytanie: Po co szukasz ciągle idealnej miłości wokół siebie? Masz ją na wyciągnięcie ręki. Bóg na Ciebie czeka. Więcej napiszę. Kiedy wejdziesz w tą niesamowitą relację z Bogiem, Twoje miłości ziemskie się uszlachetnią. Zarazisz się od Boga chęcią bycia tylko dla innych. To oznacza szczęście dla innych i wielkie szczęście dla Ciebie.
