Wiele osób dziś myśli zastanawia i martwi się jak przeciwstawić się złu, które, jak się wydaje, atakuje z coraz większą siłą. Zaczyna przyjmować konkretne struktury i zaczyna panować nad filozofią życia wielu osób. Przeciwstawiać się fizycznie? Rozpaczać? Wpadać w rezygnację?
Dzisiejsze Słowo Boże jak zawsze przychodzi z rozwiązaniem. Pierwsze czytanie mówi o historii ratunku Abrahama dla miejsca znanego z wielkiego zła, które tam się dzieje. Sodoma i Gomora to przysłowiowe najgorsze miejsca na Ziemi. Co robić stojąc w obliczu takiej niegodziwości?
Po pierwsze, trzeba po prostu być samemu sprawiedliwym. Uświęcać się obecnością Pana w swoim życiu. Jak widzimy już kilku ludzi uświęconych i dobrych ratuje wielu. Myślę, że chodzi tu też o świadectwo inności życia człowieka żyjącego dobrze. Wszyscy pogubieni myślą: a można jednak inaczej żyć. Każdy opanowany grzechem i złem gdzieś wewnętrznie cierpi. Wbrew temu jakby nie zaprzeczał, że jest mu dobrze. Wtedy potrzeba świadectwa: możesz inaczej żyć.
Druga rzecz. To szczera, dobra modlitwa za innych. Widzimy jak Abraham uprasza ocalenie Sodomy i Gomory. Wstawia się za tymi miastami. Wręcz się targuje z Bogiem. Przynosi to wielkie efekty. Pokazuje to jak wielką moc ma taka modlitwa. Módl się za tych, co są pogubieni i siedzą w wielkim złu. Może okazać się, że uratujesz komuś życie, także i to wieczne. Bóg słucha, zgadza się, jest bardzo ustępliwy w tym dziwnym targu o innych.
Są to najznakomitsze dwa sposoby walki ze złem. One zamykają się w wielkiej prośbie, jaką zanosimy do Boga codziennie: „przyjdź królestwo Twoje, bądź wola Twoja”. Jego rzeczywistość jest bez cienia zła, grzechu i braku miłości.
